Psy tej rasy na pozór wyglądają bardzo groźnie - są przecież wielkie i umięśnione, z tego względu przez wielu są właśnie tak odbierane. Jednakże tak naprawdę są niezwykle lojalne i przyjacielsko nastawione do innych. Bokser to pies, który doskonale sprawdzi się zarówno w roli towarzysza rodzin, nawet tych z małymi dziećmi, jak również psa stróżującego. Czy nadaje się jednak dla wszystkich? W poniższym artykule przyjrzymy się bliżej tej fascynującej rasie, omówimy jej historię, charakter, wymagania dotyczące pielęgnacji oraz to, jakiego właściciela potrzebuje, aby w pełni rozwinąć swoje możliwości. Jeśli wciąż zastanawiasz się nad tym, czy to pupil idealny dla Ciebie, znajdziesz tu wszystkie niezbędne informacje, które pomogą Ci podjąć świadomą decyzję. 

Historia rasy Bokser 

Same początki tej wyjątkowej rasy sięgają głęboko wstecz, bo aż do starożytności, gdzie ich przodkowie zamieszkiwali tereny dzisiejszej Grecji, jak również Półwysep Bałkański i Iberyjski. Psy te były bardzo podobne wyglądem do współczesnych bokserów, cechowała je zbliżona budowa ciała, muskularna sylwetka i potężne ciało, z dużą głową i szerokim pyskiem. Wszystkie te cechy sprawiały, że doskonale radziły sobie w takcie polowań na dużą zwierzynę.  

Nieco bliższa naszych czasów historia boksera sięga XIX wiecznych Niemiec i wymarłej już rasy Bullenbeisser. Były to psy używane głównie do polowań na dużą zwierzynę, w tym na niedźwiedzie. Bullenbeissery były znane ze swojej siły, odwagi i niesamowitych zdolności łowieckich. Pod koniec XIX wieku, niemieccy hodowcy postanowili skrzyżować Bullenbeissera z innymi rasami, aby stworzyć psiaka, który byłby zarówno skutecznym stróżem, jak i wiernym towarzyszem. Kluczową rolę w tym procesie odegrały krzyżówki z rasą angielskiego buldoga, co przyczyniło się do ukształtowania dzisiejszego wyglądu i charakteru boksera.  

Na początku były wykorzystywane do różnych zadań, od pracy w policji po bycie przewodnikami osób niewidomych. Ich wszechstronność i inteligencja sprawiły, że szybko zyskały...

Ras bezpośrednio zaliczanych do grupy królików miniaturowych jest co najmniej kilka, jednakże wszystkie z nich wywodzą się wprost od udomowionych królików europejskich. Ich niewielkie rozmiary, łagodne usposobienie oraz wyjątkowa różnorodność sprawia, że stają się coraz popularniejszym wyborem i to nie tylko wśród najmłodszych miłośników zwierząt. W poniższym artykule przybliżymy nieco ich cechy charakteru, historię powstania, a także skupimy się na ich prawidłowej pielęgnacji, diecie i niezbędnym wyposażeniu. 

Królik miniaturka – historia powstania  

Pierwsze wzmianki o tych małych królikach pochodzą z początków XX wieku, gdzie były już hodowane jako zwierzęta domowe. Hodowcom zależało na tym, aby stworzyć małego, łagodnego zwierzaka, który sprawdzi się idealnie jako towarzysz każdej rodziny. Warto tu także zaznaczyć, że termin “królik miniaturka” nie odnosi się do pojedynczej rasy, ale do całej grupy tych zwierząt.  

Króliki miniaturki jako odrębna rasa, oficjalnie zostały uznane dopiero w latach 30. XX wieku, kiedy to standardy hodowlane zaczęły się dużo bardziej formalizować. W miarę rozwoju, hodowcy zaczęli koncentrować się na cechach takich jak: wielkość, proporcje ciała, a także na cechach charakteru, aby uzyskać zwierzęta nie tylko małe, ale także przyjazne i łatwe w oswojeniu. Z biegiem lat, w różnych krajach powstały różnorodne odmiany tych małych zwierzątek, np. w Holandii, Francji, Belgi czy Niemczech. Każda z tych odmian może różnić się nieco wyglądem, w tym długością sierści czy kształtem uszu.